Eind 2016 is het Sand Recovery System in gebruik genomen bij melkveehouder Mogens Hjort Jensen (Bakkegården te Grenå). "Een droom komt uit", aldus de melkveehouder. Met deze zandscheider is het mogelijk om drijfmest zandvrij te maken zodat deze geschikt is voor de biogasinstallatie én om zand te recyclen. Het is indrukwekkend om te zien hoe het proces van het Sand Recovery System werkt en hoe gemakkelijk het te beheren is.
Het systeem maakt uit de homogene drijfmest bruikbare producten, waaronder dunne fractie, drijfmest en schoon zand. Mogens Hjort Jensen is al jaren gefascineerd en geïnteresseerd in de achterliggende theorie van de zandafscheider. Hij heeft verschillende ideeën over de optimale installatie. Tijdens zijn studiereis, georganiseerd door Bouw en Techniek, ontstonden er wel een aantal ideeën.
Het syteem is niet de eerste op Bakkegården. Maar het Sand Recovery System van het Nederlandse Mavasol voldoet voldoet volledig aan de wensen van Mogens Hjort Jensen.
Grondstofgebruik
Mogens Hjort geeft aan dat hij drijfmest kan leveren aan de toekomstige biogasinstallatie van Grenå door het zand te sepereren, omdat niet alle biogasinstallaties goed tegen ruwe drijfmest kunnen met veel zand erin. Het hoopt zich op in het systeem en kan vast komen te zitten in de tanks en leidingen.
"Het Sand Recovery System van Mavasol stelt ons in staat om het zand te recyclen en het schone zand te gebruiken voor bedding." aldus Mogens Hjort.
Door Anna Mossini
Dit is het eerste systeem dat is geïnstalleerd op een melkveebedrijf in Italië. Het is een innovatief systeem dat veel wordt gebruikt in Amerika en dat dierenwelzijn, ecologische duurzaamheid en economie waarden respecteert en garandeert.
De naam van dit systeem? Sand Recovery System, een scheider van organisch afval. Ontwikkeld door het Amerikaanse bedrijf Daritech en in Europa op de markt gebracht door het Nederlands bedrijf Mavasol. Hij scheidt het zand van het afvalwater zodat dit gereed is voor hergebruik als beddingmateriaal.
Het systeem, momenteel uniek in Italië, werd afgelopen april geïnstalleerd op de fokkerij Ernest Holstein van Matteo Baiguera in Verolavecchia, in Brescia. Het bedrijf telt 900 dieren, 390 daarvan zijn in lactatie. Al het voer dat bestemd is voor de veestapel, met uitzondering van krachtvoer dat wordt ingekocht bij een vertrouwd bedrijf, is afkomstig van de teelt van 150 hectare grond. Hierop wordt maïs, luzerne, raaigras, sorghum en tarwe verbouwd.
Toen melkveehouder Anthony Gothard zijn ligboxen opwaardeerde en overging op een zandbedsysteem, zag hij direct grote voordelen.
Koeien waren duidelijk comfortabeler in de nieuwe bedden en brachten meer tijd door met liggen. En de verbeterde grip op het beton betekende minder slipincidenten.
Ook de reinheid van de koeien, de uiergezondheid en de melkhygiëne verbeterden.
Gelukkige koeien waren over het algemeen productiever.
Er waren ook nadelen: slijtage van beton en alle apparatuur die wordt gebruikt om drijfmest te schrapen, op te slaan, te scheiden en te verspreiden, wordt in de loop van de tijd nadelig beïnvloed. Maar dit was een prijs die het waard was om te betalen, gezien de belangrijkste voordelen voor het welzijn van de kudde.
Twintig jaar later heeft Anthony zijn veestapel uitgebreid en verbeterd, met 830 Holstein Friesians die het hele jaar door afkalven en nu gemiddeld 11.900 liter/koe/jaar bij een driemaal daags melkregime.
Met de kuddegrootte en prestaties dicht bij zijn optimum, was het tijd om uit te zoeken waar de volgende verbeterpunten vandaan zouden komen, en de focus viel op het gebruik van zand.
“Zandstrooisel is onze beste optie vanuit het oogpunt van koewelzijn en prestatie, maar het is een grote kost voor de eenheid die ongeveer 90 ton per week gebruikt en er zijn aanhoudende problemen met de slijtage van apparatuur en verwijdering”, zegt Anthony.
“ In de loop der jaren hebben we ons gericht op de verspreiding van drijfmest met een grote zandcomponent op de zwaardere delen van de boerderij, om de bodem te verbeteren, maar de gebieden waar we dit moeten doen raken op. We hebben onze efficiëntie en duurzaamheid op andere gebieden verbeterd met de installatie van zonnepanelen op daken en warmteterugwinningsfaciliteiten, dus het vinden van een systeem dat zand economisch kan scheiden, was een belangrijke volgende stap.”
Anthony reisde zo ver als de VS om systemen te onderzoeken die toen niet beschikbaar waren in het VK en zag Daritech One Shot SRS zandafscheidingsapparatuur in actie. Hij ontmoette Klaas de Vries van Mavasol, wereldwijde distributeur voor Daritech, en zag de potentie om een systeem te installeren voor zijn kuddegrootte en situatie. “Het One Shot-systeem is gebouwd rond een inwendig draaiende vijzel die zand effectief scheidt van drijfmest”, legt Klaas uit.
Geïnstalleerd als onderdeel van een op maat gemaakt systeem dat integreert met bestaande boerderijfaciliteiten en infrastructuur, heeft het een capaciteit van 95% schoon zandterugwinning en maximaal hergebruik van water. In sommige gevallen werkend met een nulbehoefte aan zoet water. Het systeem biedt ook een scala aan opties met betrekking tot de resterende vezelcomponent.
" We hebben nu meer dan 70 systemen die met succes over de hele wereld werken, en vele werken kosteneffectief in kuddegroottes die vergelijkbaar zijn met de grotere kuddes in het VK."
Slough Court had eerder gewerkt met een afscheider om water uit de drijfmest en het zand te verwijderen, waarbij het residu voornamelijk met een tankwagen werd uitgestrooid op zwaarder land waar het zand de bodem kon helpen verbeteren. Het was een kostbaar en tijdrovend proces en bood geen mogelijkheid om zand te recyclen.
Nu het nieuwe systeem in gebruik is, wordt drijfmest uit de stallen geschraapt in de eerste opvangput (zoals voorheen) en krachtig gemengd met gerecycled water, waardoor een oplossing ontstaat die vervolgens wordt verwerkt door de One Shot-vijzel. Vanaf het einde van de boorkoker wordt schoon zand gestort. De resterende oplossing gaat vervolgens naar een secundaire scheidingsbaan met een 25 cm-vijzel die zand terugbrengt in de vijzel-shot pit. De oplossing die verder gaat dan de nevenbaan gaat dan via twee meer geleidelijk aflopende bezinkbanen die verdere zandafscheiding mogelijk maken.
Na de reeks bezinkstroken komt de oplossing (die nu nagenoeg zandvrij is) in een verdere bezinkput en wordt in de bestaande afscheider gepompt die een zandvrije vezel oplevert. Het resterende water stroomt in een lagune van waaruit het weer in het systeem wordt gepompt.
“ Er zijn talloze variabelen in de manier waarop het systeem werkt, zoals de hoeveelheid water, de snelheid van de vijzels en de timing die in verschillende stadia wordt toegepast”, legt Anthon uit. "We zijn nu op het punt om deze variabelen te verfijnen, om de hoeveelheid zand die we terugwinnen te mixen en om de vezelcomponent die in het zand achterblijft te minimaliseren, maar we zitten al ruim over 80% van de zandwinning."
“ Het knelpunt in het systeem is momenteel de oude separator, dus we staan op het punt een tweede separatoreenheid te installeren om de verwijdering van de vezel in de laatste fase te versnellen. Dit zal de algehele snelheid van werken aanzienlijk verhogen.”
Gerecycleerd zand verzameld aan het einde van de One Shor-boor en teruggewonnen uit de nederzettingsbanen, wordt momenteel voor een periode van weken opgeslagen om eventuele vezels te laten opdrogen en af te breken, om het zand inert te laten en voor hergebruik als bedding .
Na verloop van tijd wordt het systeem verfijnd, de vezel die in het zand achterblijft, zal onbeduidend worden, waardoor zand sneller terug in de bedding kan gaan.
Met de kosten van zand die momenteel ergens tussen de 16 en 20 Britse ponden / ton liggen, zal de kans op besparingen op strooisel oplopen tot ongeveer 1500 - 2000 pond per week.
Deze besparing, plus de extra voordelen die voortkomen uit de verbeterde kunstmestwaarde van de vezel, stellen Anthony in staat om zijn investering binnen vijf jaar terug te betalen, zonder rekening te houden met een kapitaalsubsidie.
“ Het zijn niet alleen de besparingen op zand die ervoor zorgen dat dit systeem een succes wordt”, voegt hij eraan toe.
“ We verminderen de slijtage van machines en we hebben een droog en beter hanteerbaar mestproduct dat we effectief kunnen opslaan en gelijkmatiger kunnen verspreiden, waardoor we minder behoefte hebben aan ingekochte fosfaat en kalium.
“ Het gaat erom ons bedrijf toekomstbestendig te maken. We hebben ons gebruik verzekerd van wat we zien als het beste strooiselsysteem voor de gezondheid en het welzijn van koeien, door een eindige voorraad te recyclen, onze behoefte aan zoet water te verminderen en onze afhankelijkheid van gekochte meststoffen te verminderen.
Natuurlijk is het belangrijk voor ons bedrijf om levensvatbaar te zijn, maar het is ook een goede boodschap voor consumenten dat boeren nu investeren in duurzaamheid voor de bredere voordelen die dit met zich meebrengt”, voegt hij eraan toe.
Het originele artikel stond in “British Dairying” februari 2019
